برای جلوگیری از ریزش مو چه کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۳۴۱۴۲
به گزارش جام جم آنلاین، مو‌های ما تحمل فشار ۳.۵ اونس (تقریبا معادل ۱۰۰ گرم) وزن را دارند و در صورت خیس شدن می‌توانند تا ۳۰ درصد بیشتر کشیده شوند، اما فقط مو‌های سالم دارای چنین قدرت فوق العاده‌ای هستند و تار‌های موی آسیب دیده به راحتی از هم گسیخته می‌شوند.
شاید با نگاه کردن به ظاهر موهایتان نتوانید شرایط سلامت آن‌ها را تشخیص دهید، اما روش‌های ساده‌ای وجود دارد که به شما کمک می‌کند از وضعیت سلامت موهایتان آگاه شوید و شرایط سالم را به آن‌ها برگردانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برای اینکه بدانید موهایتان از سلامت کلی برخوردار هستند و ریزش آن‌ها شرایط نگران کننده‌ای ندارد باید فولیکول مویتان را بررسی کنید. کافی است این کار را انجام دهید:
یک تار مو را طوری به آرامی از سرتان جدا کنید که فولیکول مو همچنان به آن متصل باشد. فولیکول این تارمو را از نزدیک بررسی کنید.
ریشه یک مو در حالت طبیعی باید به شکل یک پیاز باشد. اگر چنین شکلی را در محل ریشه مو مشاهده می‌کنید، موی شما سالم است، اما اگر قسمت ریشه مو باریک است و حالت پیازی شکل ندارد، موی شما ضعیف است و نیاز به مراقبت دارد.
رژیم غذایی مدیترانه‌ای را دنبال کنید. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ در ایتالیا انجام شد نشان داد که مصرف میوه و سبزیجات تازه خطر ریزش مو را کاهش می‌دهد.
از سفت بستن مو‌ها برای مثال به حالت دم اسبی به‌خصوص هنگام خواب خودداری کنید، زیرا این کار به ریزش مو منجر می‌شود.مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی را افزایش دهید.
آزمایش نفوذپذیری مواین آزمایش میزان نفوذپذیری موی شما را نشان می‌دهد. موی سالم به نسبت، مستحکم و یکپارچه است، اما موی آسیب‌دیده نفوذپذیر است و به سرعت آب را به خود جذب می‌کند. برای انجام این آزمایش چند تار مو را از قسمت‌های مختلف مثل پشت، بالا و دو طرف سرتان جدا کنید. این تار‌ها را داخل یک ظرف آب بیندازید. مو‌های کاملا سالم، روی آب شناور می‌مانند، مو‌های نسبتا سالم کمی پایین می‌روند و مو‌های آسیب‌دیده کاملا در آب فرو می‌روند.
برای درمان نفوذپذیری زیاد مو چه کنیم؟انواع مختلف کره و روغن به موهایتان بمالید. این مواد، رطوبت جذب شده توسط مو‌های شما را به خود می‌گیرند.
بعد از هر بار شست وشو از نرم کننده مو استفاده کنید.
برای تنظیم تعادل pH مو، سرکه سیب و آلوئه ورا به موهایتان بمالید.
آزمایش کشش مواین آزمایش برای بررسی خاصیت ارتجاعی مو‌های شماست. با این مراحل ساده می‌توان این کار را انجام داد:
یک تار مو را با احتیاط از سرتان جدا کنید.
آن را به آرامی از دو طرف بکشید. اگر مو انعطاف‌پذیر باشد وقتی آن را رها می‌کنید به حالت اول بر می‌گردد و این نشان می‌دهد که موی شما سالم است، اما اگر تار مو به راحتی از هم گسیخته می‌شود، موی ضعیفی دارید.
چگونه انعطاف پذیری مو را بازگردانیم؟از دستگاه خشک کن مو استفاده نکنید. استفاده از گرما برای خشک کردن مو به خاصیت ارتجاعی مو بسیار آسیب می‌زند.
موهایتان را با روغن جوجوبا ماساژ دهید.
سعی کنید مقداری عسل به موهایتان بمالید. عسل یک نرم کننده طبیعی عالی است و رطوبت مو‌ها را حفظ می‌کند.
آزمایش کوتیکول موبا این آزمایش می‌توانید وضعیت سلامت یا آسیب‌دیدگی کوتیکول مو را که بیرونی‌ترین لایه ساقه مویتان است تعیین کنید. کار‌های زیر را انجام دهید:
یک تار مو را بین انگشتان اشاره و میانی خود بگیرید.
انگشتان را در طول مو، از نوک به سمت ریشه آن بکشید. اگر احساس زبری و ناهمواری می‌کنید، مو‌های شما آسیب دیده است، اما اگر تار مویتان صاف است موی سالمی دارید.
مو‌های آسیب دیده را چگونه درمان کنیم؟کراتین درمانی را امتحان کنید. کراتین درمانی سطح مو‌ها را صاف و حالت وز مو را برطرف می‌کند و باعث درخشش مو‌ها می‌شود.
رنگ کردن، فر کردن و سشوار کشیدن مو را محدود کنید.
شست وشوی مو با آب برنج را امتحان کنید. تحقیقات نشان داده است که آب برنج از مو‌ها در برابر آسیب محافظت می‌کند.
منبع: خراسان
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: ریشه مو فولیکول مو آسیب دیده تار مو موی شما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۳۴۱۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دنیای فیزیک در آستانه یافتن تک‌قطبی‌های مغناطیسی؟
دو پیش‌مقاله از تیم بزرگی از دانشمندان گزارش داده است که آن‌ها هرچند نتوانسته‌اند تک‌قطبی‌های مغناطیسی را پیدا کنند (فقط قطب مغناطیسی شمال یا جنوب، بدون وجود دیگری) اما محدوده وجود احتمالی تک‌قطبی‌های مغناطیسی را مشخص کرده‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، این پیش‌مقاله‌ها که در سرور آرکایو منتشر شده‌اند حتی عجیب‌ترین ایده‌ها را هم موردبررسی قرار داده‌اند، مثلا اینکه ممکن است سال‌ها پیش تک‌قطبی‌های مغناطیسی را ساخته باشیم و تصادفا به آن‌ها توجه نکرده باشیم. البته پیش‌مقاله‌ها هنوز موردبررسی همتایان قرار نگرفته است.
تک‌قطبی مغناطیسی چیست؟
یکی از اولین درس‌های فیزیک دبیرستان آن است که آهنرباها همیشه دو قطب مخالف دارند، یکی شمال و دیگری جنوب. اگر آهنربایی میله‌ای را به دو قسمت تقسیم کنید، قطب‌های جدیدی در نزدیکی شکاف ظاهر می‌شوند به‌طوری‌که هر آهنربای کوچک‌تر همچنان یکی از هر قطب را خواهد داشت. هرقدر که این شکاف را ریز و ریزتر کنید، باز به آهنربای ریزتری می‌رسید که یک قطب شمال و یک قطب جنوب دارد.
بااین‌حال، از قرن نوزدهم دانشمندان به این فکر می‌کردند که آیا راهی وجود دارد که یک قطب مغناطیسی منفرد (تک‌قطبی مغناطیسی) جدا و منفک از قطب مخالف دیگر وجود داشته باشد. این درحالی است که بارهای الکتریکی مثبت و منفی برای وجود خود، نیازی به وجود بار مخالف ندارند.
جیمز کلرک ماکسول، یکی از بنیان‌گذاران نظریه الکترومغناطیس فکر می‌کرد که مشکل تک‌قطبی مغناطیسی را برای همیشه حل کرده است، اما چند دهه بعد، «پل دیراک» نشان داد که وجود تک‌قطبی می‌تواند کوانتیزه بودن بار الکتریکی را توضیح دهد؛ و ازآنجایی‌که بار الکتریکی به شکل گسسته وجود دارد، پس بار (تک‌قطبی) مغناطیسی نیز باید کوانتیزه باشد و از واحدهایی به نام «بار دیراک» ساخته شده باشد که مقدار آن ۶۸٫۵ برابر بار الکترون است. از آن روزگار به بعد، نظریه‌پردازان به شکل فزاینده‌ای نسبت به این ایده اطمینان پیدا کرده‌اند اما تجربی‌گرایان نتوانسته‌اند نشانه‌ای بر وجود تک‌قطبی مغناطیسی بیابند.
درواقع، تئوری تک‌قطبی آن‌قدر توسعه یافته است که فیزیکدانان در حال حاضر کاملاً موافقند که آن ها احتمالاً وجود دارند؛ اما تأیید تک‌قطبی‌های مغناطیسی زیراتمی هنوز در هاله‌ای از ابهام است.
بیشتر تئوری‌های تک‌قطبی مغناطیسی نیازمند آن است که قوانین تقارن را نقض نکنند. درنتیجه، نمی‌توان تعداد مازادی قطب شمال یا جنوب مغناطیسی در عالم داشت؛ تعداد هر دو باید برابر باشد اما برخلاف قطب‌های مغناطیسی شناخته‌شده، نیازی نیست که تک‌قطبی‌ها به هم اتصال داشته باشند.
چگونه تک‌قطبی مغناطیسی بسازیم؟
آزمایش «آشکارساز تک‌قطبی و دیگر پدیده‌های غریب» (MoEDAL) از سال ۲۰۱۲ به‌عنوان بخشی از آزمایش عظیم «برخورددهنده بزرگ هادرون» به جست‌وجوی تک‌قطبی‌های مغناطیسی مشغول بوده است.
تک‌قطبی‌های مغناطیسی به روش‌های متعددی می‌توانند ساخته شوند. مثلا دانشمندان MoEDAL به دنبال نشانه‌هایی از تولید تک‌قطبی از فوتون‌های مجازی هستند. فوتون‌های مجازی نیروی الکترومغناطیسی را بین دو حامل بار حمل می‌کنند، اما به‌عنوان ذرات آزاد وجود ندارند.
فوتون‌های مجازی را می‌توان با کوبیدن ذرات با سرعت‌های بسیار بالا به یکدیگر ایجاد کرد. فیزیکدانان نظری دو راه را پیشنهاد کرده‌اند که از این طریق می‌توانند تک‌قطبی‌های مغناطیسی تولید کنند. یکی شامل ادغام دو فوتون مجازی است و دیگری که به فرآیند Drell-Yan معروف است، قادر به تولید یک تک‌قطبی از یک فوتون مجازی است.
اگرچه ممکن است انتظار داشته باشیم بهترین راه برای یافتن یک تک‌قطبی مغناطیسی از طریق میدان مغناطیسی آن باشد، لزوماً این‌طور نیست. یکی از ویژگی‌های اساسی تک‌قطبی‌های نظری آن است که آن‌ها بار زیادی را حمل می‌کنند. کشف چنین جسمی با بار الکتریکی بالا (HECO) نشان‌دهنده وجود فیزیک خارج از مدل استاندارد است و به‌طور خاص، سرنخ بزرگی برای تک‌قطبی‌های سرگردان باشد، هرچند می‌توان اجرام عجیب‌وغریب دیگری را نیز مانند بقایای ریزسیاهچاله‌های میکروسکوپی مسؤول چنین پدیده‌هایی دانست.
پژوهشگران آزمایش MoEDAL محدودیت‌های پایین‌تری را برای جرم یک تک‌قطبی تعیین می‌کنند که می‌نویسند «به‌مراتب قوی‌ترین موارد منتشرشده تا به امروز» است. با انجام این کار، آن‌ها ادعا می‌کنند که از آزمایش بسیار بزرگ‌تر ATLAS که از LHC برای همان هدف استفاده می‌کرد، فراتر رفته‌اند.
مکانیسم شوینگر
پیش‌چاپ دوم، جست‌وجوی متفاوتی را مبتنی بر مکانیسم نظری شوینگر توصیف می‌کند. این مکانیسم زمانی رخ می‌دهد که یون‌های عناصر سنگین در طول اولین اجرای LHC به هم برخورد کردند. مکانیسم شوینگر، پیشنها می‌کند که جریان الکتریکی یا مغناطیسی به اندازه کافی قوی می‌تواند ذراتی را از خلأ خلق کند. اگر تک‌قطبی‌ها ذراتی مرکب باشند، مکانیسم شوینگر می‌تواند نخستین و بهترین راه برای مشاهده آن‌ها باشد.
پژوهشگران در این روش به بررسی این ایده پرداختند که آیا ممکن است تک‌قطبی‌ها در حین آزمایش سرن، ایجاد شده باشند ولی در جایی از LHC به دام افتاده و نادیده گرفته شده باشند. هرچند نشانه‌ای بر درستی این ایده یافت نشد، اما فیزیکدانان به این نتیجه رسیدند که برای ساختن یک تک‌قطبی مغناطیسی، انرژی زیادی لازم است؛ به‌طوری‌که با اطمینان ۹۵ درصد می‌توان گفت که جرم آن‌ها باید بیش از ۸۰ میلیارد الکترون‌ولت ( ۸۰GeV) باشد.
صدالبته که این یافته‌ها، بسیاری از فیزیکدانان نظری را شگفت‌زده نخواهد کرد. تک‌قطبی‌های مغناطیسی راه را برای دستیابی به نظریه‌های یکپارچه بزرگ هموار خواهند کرد، نظریاتی که به دنبال سازگار کردن مکانیک کوانتومی با گرانش هستند. بر اساس رهیافت‌های نظریه یکپارچه بزرگ، تک‌قطبی‌های مغناطیسی می‌بایست جرم‌های عظیمی از مرتبه هزاران میلیارد الکترون‌ولت داشته باشند و بار آن‌ها دست‌کم ۲ یا ۳ برابر بار پلانک خواهد بود.
منبع:iflscience
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902778
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت